Waar gaat deze blog over?
Van ooit toegankelijke tool naar premium platform: De teleurstelling rond de nieuwe koers van Webflow
De afgelopen jaren hebben we Webflow zien uitgroeien van een relatief onbekende speler naar een geliefd platform voor zowel freelancers, kleine ondernemers als grotere bureaus. Webflow’s kracht lag in de combinatie van gebruiksgemak, flexibiliteit, en een prijsstructuur die zelfs voor de kleinste studio’s haalbaar was. Met een intuïtieve interface en de mogelijkheid om zonder diepgaande codeerkennis professionele websites te bouwen, bood Webflow een uitkomst voor een brede doelgroep.
Toch is er de laatste tijd een verschuiving merkbaar. Het bedrijf presenteert zich nu met de term “Website Experience Platform” en hanteert nieuwe prijs- en productstructuren. Waar het voorheen bijvoorbeeld mogelijk was om als kleine ondernemer of freelancer voor een relatief laag maandbedrag een website te onderhouden, inclusief een gastaccount (zogeheten “guest seat”) voor externe medewerkers of opdrachtgevers, is die functionaliteit plotsklaps verplaatst naar de duurdere abonnementen. Deze verandering heeft tot teleurstelling en onbegrip geleid, met name onder de groep die Webflow in de beginfase juist een stevige basis heeft gegeven: de kleine ondernemers en freelancers.
Van belofte naar volwassenheid
Toen Webflow voor het eerst opkwam, was het platform een verademing. Het beloofde een visuele manier om websites te bouwen, zonder dat er diep in de code gedoken hoefde te worden. Dit sprak freelancers aan die hun diensten als webdesigner of -developer naar een hoger niveau wilden tillen, zonder steeds opnieuw een beroep te hoeven doen op externe programmeurs. Ook kleine ondernemers zagen in Webflow een kans: eindelijk een manier om zelf een professionele website neer te zetten, zonder de maandelijkse kosten van een agency of de ingewikkelde zoektocht naar goede, maar betaalbare webbouwers.
In die periode was Webflow’s prijsstructuur relatief simpel en “eerlijk” te noemen. Je betaalde voor een CMS-plan, kreeg toegang tot de nodige functionaliteiten, en kon zonder al te veel gedoe een site onderhouden en updaten. Bureaus konden een site bouwen, deze na voltooiing overdragen aan de klant (die zelf een CMS-plan afsloot), en daarna had de klant volledige controle en verantwoordelijkheid. De kosten waren overzichtelijk, de functionaliteiten toereikend en er was zelfs een guest seat inbegrepen, zodat een extern persoon tijdelijk aanpassingen kon doen of content kon plaatsen, zonder dat hier extra kosten aan verbonden waren.
De strategiewijziging: Van gastaccounts naar premium seats
In de recente update heeft Webflow die gratis gastaccount (guest seat) afgeschaft. Wie nu extra gebruikers wil toevoegen, moet een hoger niveau abonnement afsluiten, of per gebruiker extra betalen. Dit wordt door Webflow gepresenteerd in de context van een grotere strategische verschuiving: men wil meer worden dan enkel een websitebouwer, men wil een volwaardig ‘Website Experience Platform’ zijn. De nieuwe prijsstructuren en abonnementstypen zijn complexer, met meer onderscheid tussen functies en het aantal toegestane gebruikers. Het resultaat: functies die voorheen standaard waren, zijn nu verschoven naar hogere, duurdere plannen.
Op papier klinkt het misschien logisch: naarmate een platform groeit en volwassener wordt, zullen de makers op zoek gaan naar nieuwe inkomstenstromen en hun prijsmodel verfijnen om een bredere markt of veeleisendere klanten te bedienen. Meer mogelijkheden voor teamsamenwerking en workflowbeheer, gedetailleerdere toegangsniveaus, en geavanceerde functionaliteit gericht op grotere organisaties zijn typisch kenmerken van een platform dat zijn aanbod opschaalt.
De gevoelens van verraad en teleurstelling
Toch valt deze verandering bij de oorspronkelijke doelgroep — de kleinere ondernemers en freelancers — niet goed. Zij waren het immers die Webflow in de beginjaren groot hebben gemaakt. Door mond-op-mondreclame, enthousiaste blogposts, tutorialvideo’s en door te werken met het platform in hun dagelijkse praktijk, hebben zij Webflow helpen groeien. Nu voelt het alsof ze aan de kant worden geschoven. De functionaliteiten waar zij op rekenden, zijn plots weg of kostbaar geworden.
Voor iemand met een kleiner budget is het schrappen van een gastaccount niet zomaar een detail. Dit betekent mogelijk dat een opdrachtgever of een externe tekstschrijver niet langer toegang kan krijgen tot het CMS, tenzij er méér wordt betaald. Waar voorheen eenvoud en betaalbaarheid kernwaarden leken, is de nadruk nu verschoven naar het bedienen van grotere klanten die bereid zijn meer te investeren. Het wrange gevoel dat overblijft, is dat de vroege gebruikers — de pioniers die Webflow hielpen opbouwen — nu buiten de boot vallen en dat hun trouw niet wordt beloond.
Het woord “verraad” is misschien sterk, maar het is begrijpelijk dat sommigen het zo voelen. Zij hebben in Webflow geloofd toen het platform nog onbekend en onbemind was. Nu het platform zich herpositioneert en nieuwe markten zoekt, worden juist die trouwe, kleinere klanten geconfronteerd met nieuwe kosten en beperkingen, zonder dat er vanuit Webflow duidelijk en tijdig is gecommuniceerd over de achterliggende motieven en alternatieven.
Vanuit bedrijfsperspectief: Een commerciële logica
Aan de andere kant is het niet ongebruikelijk dat SaaS-platformen hun prijsstructuur aanpassen naarmate ze groeien. Het is een bekend patroon in de techwereld. Zodra een product zich heeft bewezen en een grote, loyale gebruikersbasis heeft opgebouwd, gaat men vaak op zoek naar manieren om de gemiddelde opbrengst per klant te verhogen. Door bepaalde functies — zoals extra gebruikersaccounts — achter een duurder plan te zetten, creëert men prikkels om te upgraden. Dit heet ‘upselling’: het stimuleren van bestaande klanten om meer te spenderen.
Webflow heeft zich altijd gepositioneerd als een professioneel alternatief voor systemen als WordPress of Squarespace. Met de nieuwe koers en bijbehorende prijsstructuur lijkt het bedrijf zich te richten op grotere bedrijven en agencies die meer te besteden hebben. Zij zijn wellicht bereid om meer te betalen voor een geïntegreerde, krachtige workflow die naadloos samenwerkt met hun interne processen.
Bovendien maakt de nieuwe aanpak het voor Webflow eenvoudiger om zijn prijsmodel te segmenteren. Kleine klanten betalen vanaf nu voor de basis. Wie meer wil — bijvoorbeeld meerdere teamleden met eigen login — betaalt meer. Hoewel dit logisch klinkt vanuit een bedrijfsmatig oogpunt, blijft het zuur voor die kleine gebruikers die voorheen wel van deze functionaliteit profiteerden zonder extra kosten.
Het gemis aan transparante communicatie
Het meest wrange aan deze situatie is misschien wel het gebrek aan heldere, transparante communicatie. Natuurlijk kondigt Webflow de veranderingen aan in blogposts en updates, maar de toon is vaak marketing-gedreven en spreekt over “verbeteringen” en een “shift naar een Website Experience Platform”. Voor de kleine ondernemer die nu meer moet betalen voor iets dat voorheen standaard was, voelt dit als rookgordijnen.
Een eerlijkere aanpak had geweest om tijdig aan te geven wat de veranderingen zouden zijn, waarom ze nodig waren, en vooral wat voor alternatieven of overgangsregelingen er mogelijk waren. Men had kunnen besluiten om bestaande klanten een overgangsperiode te geven, waarin ze nog even tegen het oude tarief gebruik konden maken van de gastaccount. Ook had men duidelijk kunnen aangeven dat men meer inzet op grote bedrijven en dat de kleinere gebruikers wellicht minder in het nieuwe segment passen, maar dat er desondanks wordt nagedacht over oplossingen voor hen. Door dit na te laten, creëert Webflow frustratie en een gevoel van onbegrip bij trouwe gebruikers.
Een bekend SaaS fenomeen
Webflow is niet de eerste en zeker niet de laatste in de SaaS-wereld die zijn prijsmodel aanpast tot frustratie van een deel van de klanten. Denk aan platformen als Dropbox, Slack of Notion, die in de loop der jaren ook hun freemium-model hebben aangescherpt of bepaalde functies achter een betaalmuur hebben geplaatst. De logica is bijna altijd dezelfde: naarmate de basis van gebruikers groeit, wil het bedrijf monetariseren wat voorheen als een ‘lekkere extra’ werd beschouwd.
Toch is de manier waarop deze veranderingen worden doorgevoerd, bepalend voor hoe klanten erop reageren. Een bedrijf dat open communiceert, begrip toont voor de zorgen van bestaande gebruikers, en duidelijk maakt wat de meerwaarde is van de nieuwe structuur, zal wellicht minder weerstand oproepen. Een bedrijf dat doet alsof er niets aan de hand is en simpelweg een hogere prijs of beperkingen doorvoert, zal eerder het verwijt van ontransparantie en ‘verraad’ krijgen.
Hoe nu verder?
Voor de kleine ondernemer of freelancer die zich gedwongen ziet een duurder abonnement af te sluiten of te zoeken naar alternatieven, is dit een bittere pil. Er zijn enkele opties:
- Zich aanpassen en de kosten slikken: Wie echt niet zonder Webflow kan of wil, zal zich moeten neerleggen bij de nieuwe realiteit. Misschien valt de meerprijs te rechtvaardigen als onderdeel van een duurdere dienstverlening aan de eigen klanten.
- Alternatieve platformen zoeken: Er zijn andere websitebouwers en CMS-oplossingen op de markt. Dit kost tijd en inzet, maar kan op langere termijn voordeliger zijn.
- Contact zoeken met Webflow: Het kan geen kwaad om feedback te geven, vragen te stellen en ongenoegen te uiten. Als voldoende gebruikers zich laten horen, kan Webflow in de toekomst beslissen om een aangepaste, meer toegankelijke optie te bieden.
Voor Webflow zelf is het wellicht een leermoment. Het bedrijf heeft nu ervaren dat een prijsaanpassing niet zonder gevolgen is voor de reputatie en klanttevredenheid. Mocht men in de toekomst opnieuw wijzigingen doorvoeren, dan kan een transparantere aanpak helpen de schade te beperken. Een duidelijke FAQ, een overgangsperiode of een open gesprek met de community kan al veel goedmaken.
Conclusie
De wijziging in het prijsmodel en het schrappen van de guest seat door Webflow zijn meer dan zomaar een technische aanpassing. Het is een signaal van een grotere strategische verschuiving: van een toegankelijk platform voor kleine ondernemers en freelancers, naar een volwassen ‘Website Experience Platform’ dat zich nadrukkelijk richt op grotere, kapitaalkrachtige klanten. Voor veel van de vroege gebruikers, die Webflow hielpen groeien, voelt dit als een teleurstelling. Het wekt de indruk dat het bedrijf de kleine spelers, die ooit de steunpilaren waren, nu links laat liggen.
Hoewel deze stap bedrijfsmatig te verklaren is vanuit het streven naar meer omzet, betere segmentatie en upselling, laat de manier waarop deze verandering is doorgevoerd te wensen over. Transparantie, empathie en heldere communicatie hadden kunnen voorkomen dat trouwe gebruikers zich verraden en overvallen voelen. Webflow staat daarmee voor de uitdaging om, als het verder wil groeien en zich herpositioneren, niet alleen te denken aan nieuwe markten en hogere tarieven, maar ook aan de menselijke maat: de behoeften en gevoelens van de gebruikers die het platform hebben helpen vormen tot wat het nu is.
